24 Temmuz 2009 Cuma

Umut Ediyorum...

Sevgilim bugün burnunda ki tamponu çıkarttırmak için sabah 09:00 da hastaneye gitti.Ancak tamponu çıkarttıklarında kanaması durmamış o yüzden yeni bir tampon takmışlar eve göndermişler.Kanamanın durması gerekiyordu aslında,pazartesi gel duruma göre tekrar ameliyat olabilir demişler,şimdi o kadar huzursuzum ki umut ediyorum sevgilim iyi olsun,ciddi bir şeyler oluşmasın ne olur bir daha ameliyata gerek kalmasın.
Biraz önce ablasıyla konuştum,ilaç saati olduğu için uyandırmaya çalışıyormuş.Yemeğini yemeli ki ilacını içebilsin.Ancak Adamım uyanmıyormuş bir türlü,kalkmıyormuş.Uyku ağır basıyor sanırım ya da ağrısı çok başını kaldırmıyor.Canımın içi yanında olamadığım,çalışmam gerektiği için şu anda o kadar kendimi kötü hissediyorum ki.Ağrını dindiremiyecek bile olsam,yanında olup terini silmeyi,pijamanı değiştirmeyi,çorbanı pişirmeyi,yemeğini yedirmeyi isterdim.Her şey bir yana manevi anlamda yanında olmayı o kadar dilerdim ki.Şimdi nasıl çalışayım ben adamım sen evde ağrı çekerken ben burada kendimi işe nasıl vereyim.
Umut ediyorum,bir an önce düzelmeni,iyileşmeni...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder